พระนางพญากลีบบัว วัดลิงขบ หรือวัดบวรมงคลราชวรวิหาร กรุงเทพมหานคร เป็นพระดินเผาซึ่งบรรจุอยู่ในพระเจดีย์ในวัดลิงขบ สร้างราวเมื่อราวปี พ.ศ. 2410
เป็นพระเครื่องที่มีพุทธคุณเด่นมากทาง เมตตามหานิยม และ แคล้วคลาด นับว่าเป็นของดีที่น่าสะสมเป็นอย่างมาก
วัดลิงขบ มีชื่ออย่างเป็นทางการว่า “วัดบวรมงคล” เป็นวัดที่ตั้งอยู่ริมแม่น้ำเจ้าพระยาทางฝั่งธนบุรี วัดนี้เป็นสถานที่ให้กำเนิด พระเนื้อดินเผาพิมพ์กลีบบัว หรือ หยดน้ำ ด้านหน้าเป็นรูปพระพุทธปฎิมากรปางนั่งขัดสมาธิเพชรริมขอบพระมีเส้นรัศมีอยู่โดยรอบองค์พระ พระเกศแหลมพระพักตร์กลมปนรี พระกรรณเรียวยาวลงมาจรดบ่า พระอุระกว้างแล้วสอบลงมาที่พระอุทรวงแขนหักเป็นมุมป้านประสานสมาธิที่หน้าตัก พระกลีบบัววัดลิงขบส่วนใหญ่เป็นพระเนื้อดินที่มีความละเอียดด้านล่างมีลักษณะเว้าเป็นแอ่ง และปรากฏลายนิ้วมือกดของผู้กดพิมพ์ ใต้ฐานจะปรากฎไม้เสียบตอนเอาพระออกจากแม่พิมพ์พระกลีบบัว กรุวัดลิงขบ มีอายุการสร้างในสมัยรัตนโกสินทร์ประมาณสมัยรัชกาลพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ ๕ จำนวนพระที่ขึ้นจากกรุมากมายหลายหมื่นองค์ พระกลีบบัววัดลิงขบได้เปิดกรุเป็นทางการเมื่อปี พ.ศ.๒๕๐๙ หลังจากที่มีคนร้ายได้ลักลอบเข้าไปขุดเจดีย์เพื่อเอาของมีค่าในเจดีย์ออกไป พระสุมงคลมุนี (ผิว) เจ้าอาวาสขณะนั้นได้หารือกับกรรมการศาสนา เห็นควรเปิดกรุอย่างเป็นทางการ การเปิดกรุมีขึ้นเมื่อวันที่ ๒๕ มีนาคม ๒๕๐๙ โดยพบพระกลีบบัวจำนวนมากประมาณ ๘๐,๐๐๐ องค์ พร้อมพระพิมพ์สมัยอยุธยาตามประวัติผู้สร้างเจดีย์และพระกลีบบัวบรรจุในพระเจดีย์คือ จางวางโต ซึ่งรับราชการอยู่กับ สมเด็จกรมพระยาภาณุพันธุ์วงศ์วรเดช
เมื่อราวปี พ.ศ.๒๔๑๐ ขณะนั้น พระสุเมธา จารย์(ศรี) เป็นเจ้าอาวาส ที่สำคัญคือ ได้นิมนต์สมเด็จพระพุฒาจารย์ (โต พรหมรังสี) มาเป็นประธานในพิธี ทำการเจริญพระพุทธมนต์ก่อนการบรรจุด้วย